- จัดลำดับความสำคัญของทุกเรื่องรอบตัว ถ้านึกแล้วเยอะมากจนเวียนหัว เขียนลงกระดาเลยค่ะ ให้เห็นกันจะจะว่ามีอะไรบ้าง คุณแม่จะเห็นเองว่าอย่างไหนสำคัญ อย่างไหนปล่อยไว้ก่อนได้ แล้วเลือกตัดเรื่องจุกจิกไม่สำคัญออกไป
- ปรับตารางการทำงาน จะปรึกษาเจ้านายขอต่อรองเรื่องเวลาการทำงานว่าขอทำงานที่บ้านบางวันได้ไหมขอไม่อยู่ดึก อาจมองหาบริษัทที่มีนโยบายยืดหยุ่นหน่อย หรือไม่ก็ลองนึกถึงการทำธุรกิจส่วนตัวที่คุณแม่จะบริหารเวลาได้ด้วยตัวเอง
- ฝึกซ้อมการตัดสินใจเอาไว้บ้าง ถ้าเกิดสถานการณ์ที่ต้องเลือกว่าระหว่างลูกกับงานอย่างไหนต้องมาก่อน จะได้เลิกพะวักพะวนและไม่รู้สึกผิด คุณแม่จะตัดสินใจได้ทันทีว่าต้องเลือกอะไร สมองก็ปลอดโปร่งคิดหาทางออกดี ๆ ได้ด้วย
- ออกกำลังกาย เป็นการเพิ่มพลังอย่างหนึ่งจะเดิน วิ่ง ว่ายน้ำ หรือโยคะ เล่นกีฬาโปรด ยังเซ็ตเวลาจริงจังไม่ได้ก็เริ่มด้วยการกวาดบ้านถูบ้านเดินขึ้นบันไดหรือเดินออกนอกออฟฟิศหาข้าวกลางวัน ตอนบ่ายจะมีแรงทำงานมากขึ้น
- ให้คนอื่นช่วยบ้าง คุณแม่อาจรู้เรื่องเลี้ยงลูกหรือรู้งานมากกว่าคนอื่นเลยเหมาหมดคนเดียวทั้งงานราษฎร์งานหลวงคิดแบบนี้นี่ละถึงต้องรับบทหนัก ไว้ใจคนอื่นบ้าง ให้คุณพ่อหรือปู่ย่าตายายช่วยเลี้ยงจะได้มีส่วนร่วมใกล้ชิดลูกน้อย และมีความภูมิใจ ลูกก็ไม่ติดคุณแม่แจด้วย งานในออฟฟิศก็กระจายให้ลูกน้องทำบ้างถือเป็นการฝึกคนไปในตัว
- รู้จักปฏิเสธบ้าง ถ้างานหนักเกินไป มีใครขอให้ช่วยงานโครงการพิเศษเพิ่มเข้ามา คุณครูให้ช่วยจัดกิจกรรมโรงเรียนก็ดีอยู่หรอกได้รับความไว้วางใจ แต่ถ้าไม่ไหวก็ต้องเลิกขี้เกรงใจกันละ ท่องไว้ว่าจะได้มีเวลามีความสุขมากขึ้นไง
- ทิ้งงานไว้ที่ทำงาน เดี๋ยวนี้เทคโนโลยีทำให้ทุกคนทำงานได้ทุกที่ทุกเวลา จนกระทั่งไม่มีขอบเขตระหว่างบ้านและงาน ถ้าไม่สร้างกรอบทุกอย่างจะวุ่นวายไปหมด อยู่บ้านก็ปิดมือถือ เลิกเปิดโน้ตบุ๊ค หรือเช็กเมล์ ทางมือถือ หรืออะไรก็แล้วแต่ที่คุณแม่ว่าเดี๋ยวเดียวไม่เคยเดี๋ยวเดียวหรอกค่ะ เชื่อเถอะ
- ใช้เวลาให้คุ้มค่า วันหยุดก็ให้เป็นวันที่ได้พักผ่อนกันจริง ๆ หน่อย จัดสรรงานบ้านเสียใหม่ พยายามชักผ้าทุกวันแทนที่จะสะสมไว้เหนื่อยยกใหญ่ตอนวันเสาร์ วันอาทิตย์
- ลดมาตรฐานการดูแลบ้านลงหน่อย ถ้าเตียงไม่เรียบ อ่างล้างหน้าไม่ใสกิ๊กบ้าง มันก็ไม่ได้ลดทอนคุณภาพชีวิตอะไรนี่นะ ทำในสิ่งจำเป็นก่อน
- ทำอะไรก็ได้ที่ชอบให้บ่อยขึ้น ฟังเพลง คลายเครียด อ่านหนังสือ นัดกินข้าวกับเพื่อน อาบน้ำนาน ๆ หรือหากิจกรรมสนุก ๆ สำหรับทั้งครอบครัว
- ใช้ประโยชน์จากเวลาเท่าที่มี เช่น ลูกโตหน่อยชอบดูคุณแม่หั่นผัก ก็ชวนมาทำกับข้าวด้วย ลูกก็จะเรียนรู้การครัวไปในตัว แล้วแม้ลูกก็ได้ใช้เวลาร่วมกัน ซักผ้า รีดผ้า ถูบ้านก็ชวนลูกช่วยเล็ก ๆ น้อย ๆ ไปซื้อของก็พาลูกไปด้วยบางครั้งเสียเวลาหน่อยแต่ได้ใกล้ชิดกัน
"ถ้าคุณแม่พอใจในการเป็นแม่ทำงานไปดูแลลูกไปด้วย ลองสิ่งนี้ ก็จะทำไปด้วยกันได้ หรือใจจริงไม่อยาก
ทำงานแต่เศรษฐกิจบังคับเราก็ต้องยอมรับความหมายของครอบครัวว่าต้องร่วมดูแล ถ้าใจไม่คิดจะยอมรับสิ่งเหล่านี้ก็จะไม่สบายใจ ถ้ายอมรับได้แน่นอนว่าต้องเหนื่อย แต่ถ้าใจไม่อยากทำก็ยิ่งรู้สึกเหนื่อย คุณแม่ต้องออกแบบการทำงานและการจัดการชีวิตครอบครัวให้เข้ากับการใช้ชีวิต เมื่อบริหารเวลาแล้ว ก็ต้องให้เวลาสำหรับตัวเองด้วย เพราะทุกคนมีความต้องการพื้นฐานนี้อยู่"
ฟังคุณหมอพูดแล้วคงต้องกลับมาตั้งต้นที่ใจของคุณแม่กันก่อนดีไหมคะ
ใครกันเป็นศูนย์กลางของครอบครัว
แน่นอนละว่าลูกเล็กเรียกร้องการดูแลมาก คุณแม่จึงทุ่มเทความสนใจทุกนาทีเท่าที่จะทำได้ ลูกกลายเป็นศูนย์กลางของครอบครัว อันดับต่อมาชิงตำแหน่งกันระหว่างงานและสามี ต่อมาก็คนอื่นๆ ในครอบครัว การจัดการภายในบ้าน ฯลฯ ส่วนความต้องการของแม่ดูเหมือนว่าจะมารั้งท้ายสุด ทั้งๆ ที่การดูแลตัวเองของคุณแม่เป็นสิ่งสำคัญอันดับแรกต่างหาก
ทำไมน่ะหรือคะ ก็เพราะว่าถ้าแม่ไม่มีความสุขสักคนใคร ๆ ก็จะไม่มีความสุขหรอก เวลาคุณแม่เหนื่อย เครียด แล้วอารมณ์เสียอยู่ตลอดเวลา บรรยากาศในบ้านจะอึมครึมมาก ถึงลูกเป็นทารกก็รับรู้ได้จะแสดงอาการกระสับกระส่ายถ้าแม่ไม่สบายใจ แล้วทราบไหมคะว่า ความเครียดและการอดนอนทำให้อ้วน ร่างกายจะหลั่งคอร์ติโซล ทำให้มีการสะสมไขมันรอบเอว เพราะฉะนั้นไม่ต้องแปลกใจหรอกที่คุณแม่ลดน้ำหนักยากมาก ถ้ายังต้องตื่นทุกสามชั่วโมงเพื่อเลี้ยงเบบี๋แรกเกิด ความเครียดทางจิตใจและร่างกายยังเพิ่มความเสี่ยงโรคหัวใจ เบาหวาน มะเร็ง ฯลฯ
แหม...อยากอยู่นานจนได้ไปงานแต่งงานหลานซะด้วยสิ เพราะฉะนั้นตัดเรื่องไม่สำคัญไปเถอะ จะนั่งพับผ้าเก็บเข้าตู้จนถึงเที่ยงคืนทำไม หยิบจากตะกร้าก็พอใส่ได้น่าทนความไม่เรียบร้อยสักหน่อยแล้วไปนอนดีกว่า ศูนย์กลางของครอบครัวคือคุณแม่เองนั่นแหละค่ะ ถ้าร่างกายแข็งแรงสุขภาพจิตดีซะอย่างทุกอย่างก็ดีไปหมด
ขอขอบคุณข้อมูลดี ๆ จาก :
Modernmom
บทความ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น